robin hood (mor rimeykıbıl şit)

bi' ben çekmedim herhalde robin hood'u. kaçıncı uyarlama bu? kaçı farklı bir şey yapıyor? malzeme belli, hikaye belli. russell crowe'u robin hood olarak düşünemiyorum ayrıca ben. hah bak samuel l. jackson robin hood olsun bence bir dahaki sefere. offf.

al fragman.

karate bebe (sam rimeykıbıl şit)

çocukluğumun efsaneleri bir bir yeniden çekiliyor. 3-5 sene içinde bir gremlins remake'i de bekliyorum. ha gayret. göreyim sizi!

karate kid'i de çekmişler tekrar. miyagi rolünde jackie chan, karate kid rolünde 1998 doğumlu jaden smith var. 98 doğumlu evet!? 98'de doğmak nedir arkadaşım bana bunu bi' açıklayın önce. o sene üniversiteye giren ve bugün halen mezun olmamış insanlar tanıyorum ben. ayrıca jaden denen sübyanı bilen bilir kendisi afrika kökenli amerikalıdır. türkiye'de zenci bir azınlıktan bahsedemeyeceğimize göre o manada bir ırkçılık yaptığımı da söyleyemez kimse ama yeter. catwoman'ı zenci yaptın, nick furry'i zenci yaptın nedir bu bilinen sevilen karakterleri zencileştirme durumun senin? eheheh kimsin yahu sen?

bi' fırsat olsa..

bi' zaman yaratabilsek..

bi' denk getirsek..

mummudrai

"Legend says each of us faces our own personal mummudrai in the womb, shortly before birth - it is our first experience of the alien, the other, the different"



-from a Shi'ar legend, meaning opposite-

Sokağın Ruhu: Türkiye’de Graffiti’ye “Turbo” Bakış

Oturmuş Türkiye’de “Çizgi Roman” piyasasındaki son dönem canlanmadan bahsediyorduk. Laf dönüp dolaşıp sokak sanatına ve graffitiye, bu kulvardaki boşluğa geliyordu. Uzun uzun düşündük. Hafızalarımızı zorladık. Türkiye’de graffiti’yi anlatan, görseller sunan, örnek teşkil eden basılı bir yayın hatırlayamadık. Hızır gibi yetişti Tunç. Tunç dediğime bakmayın onu herkes “Turbo” olarak tanıyor. Tunç “Turbo” Dindaş onun tam adı artık.

Turbo denince akla rap, amiga (commodore?), dergi, reklam, animasyon, graffiti geliyor. Sırayla da değil tek kalemde! Kısa çizgi öyküleri, rap müzik kültürü üzerine yazı ve eleştirileri, graffiti’deki ustalığı ve muazzam işleri, televizyonlara yaptığı jenerikler, reklam animasyonları, jingle’lar… saymakla bitmiyor.

Saymayı bırakıp hayata geçirdiği en yeni iki projesi olan “Turkish Graffiti” ve ilk olarak TÜYAP 28. İstanbul Kitap Fuarı’nda görücüye çıkan “Street Soul: Graffiti from Turkey” derleme kitaplarıyla ilgili üç-beş soru sormayı yeğledim üstadın kendisine.

Böyle bir derlemeye girişmeye ne zaman ve nasıl karar verdin?

Aslında böyle bir kitap yapma projesi senelerdir aklımda vardı ama tamamı renkli bir kitabın Türkiye’de basılma olasılığının ve tabii ki konsepti graffiti olunca ne kadar düşük olduğunu tahmin etmek lazım. Böyle bir hayalle uzunca süre yapabildiğim kadarı ile graffitiyi Türkiye’ye tanıtmaya çalıştım. Önce fotokopi fanzinler yaptım. Sonra Blue Jean dergisinde graffiti ile ilgili sayfalar hazırladım. 2009’un yazının başında artık bir kitap yapma fikrinin gerçekleşmesi gerektiğini düşündüm ve araştırmalara başladım. Cebimdeki para ve biraz da reklam alarak ilk kitap olan “Turkish Graffiti”yi kendi imkanlarım ile yayınladım. Herbiri numaralı olan 500 adet kitabı ben ve arkadaşlarım sayesinde bazı noktalara dağıtarak satışı gerçekleştirdik. Gerçi henüz hepsini satamadık ama Marmara Çizgi’nin bu kitap ile dikkatini çektik. Zaten ilk kitaptan sonra 2.sini de hazırlamaya başlamıştım. Marmara Çizgi bana yeni kitap teklifi ile gelince bu teklifi değerlendirdim ve STREET SOUL “Graffiti from Turkey”i çıkardım.

“Graffiti dünyası gibi rengarenk bir kitap yapmaktı amacım.”

Türkiye’de Graffiti üzerine basılı belki de ilk kaynak “Turkish Graffiti” ve şimdi de ikinci kitap “Street Soul: Graffiti from Turkey”. Amaç bu alandaki açığı kapatmak mıydı yoksa Türkiye’deki graffiticilerin ve sokak sanatçılarının seslerini duyurmak mı?

Gerçek düşüncem zamanla kaybolan bu sokak eserlerini biraraya toplamaktı. Çünkü ilk kitabı bırakın 2. kitap daha basılmadan içerisindeki graffitiler silindi bile. Sonuçta ben de graffiti yapıyorum. Bu işlerin zamanla kaybolup gitmesini istemiyorum. İşlerimizi seven ve takip eden insanlara da bakılabilecek bir kaynak hazırlamak istedim. Senelerdir bu iş için hiçkimse yararlı bir kaynak hazırlamadı. Yaptığımız işler çünkü renkli ve görsel ağırlığı olan işler. Sadece yazılardan oluşan bir kitap yapmak istemedim. Graffiti dünyası gibi rengarenk bir kitap yapmaktı amacım.

İlk kitap tamamen türk sanatçıların işlerine eğilmişti bildiğim kadarıyla. İkinci kitapta Türkiye’ye gelen yabancı “writer”ların da işleri var.

Evet. İlk kitapta belki 2.sini çıkaramam diye düşündüğüm için sadece Türkiye’de graffiti yapan Türk graffiticilerinin işlerinden kitabı oluşturdum. Ne olacağı belli değildi çünkü. Önemli olan Türkiye’de yapılan işlerden oluşan bir kaynak yaratmaktı. STREET SOUL için Marmara Çizgi’den “OK”i aldıktan sonra yelpazeyi nasıl genişletebilirim diye düşündüm ve fotoğraf arşivimi karıştırmaya başladım. “Street Soul: Graffiti from Turkey”de ilkine göre farklı olarak tren bölümü, Türkiye’de yabancı graffiticilerin yaptığı duvarlar ve yurt dışında boyayan Türk graffiticiler var.

Sokak sanatı, graffiti izinsiz yapıldığı sürece yasa dışı kabul ediliyor ve dikbaşlılığı, sistem karşıtı duruşu da simgeliyor bir noktada. Son dönem graffiti çalışmalarında(senin\diğer writerların) verdikleri mesajlar mı yoksa görsellik mi daha ön planda sence?

Türkiye’de yapılan graffitilerin çoğunda herhangi bir mesaj kaygısı yok. Çoğunluğunun ilgilendiği tek şey kendi stilleri ile isimlerini güzel bir şekilde duvara geçirmek. Bununla beraber mümkün olduğu kadar da çok isimlerini yazmak. Ben de bu gruba dahilim. Ülkemizde zaten yeteri kadar mesaj veren insan var. Ben sadece sıkıcı gri şehir duvarlarını renklendirmek istiyorum. Görsellik benim için maksimum önplanda açıkçası.

Graffiti kitapları serisine devam edecek misin? 3. kitabın konsepti ne olacak?

STREET SOUL serisi tabii ki devam edecek. Aklımda 2 konsept daha var ama ilk önce hengisinden başlayacağımı bilemiyorum. Arşiv karıştırması ve bağlantılar devam ediyor. O yüzden şimdiden bunları söyleyemem. Herşey kesinleşince zaten duyacaksınız.

Kitaplar için hazırlanan internet sitesine, dolayısıyla daha detaylı bilgiye ve satış noktalarına şuradan ulaşmak mümkün

Ayrıca kitaplarla ilgili haberleri anbean takip edebilelim diye bir de twitter hesabı var.

jj abrams micronauts'un peşinde

the wallstreet journal geçtiğimiz günlerde oyun ve oyuncak firmalarının yapımcılar tarafından talan edildiği, telif haklarının havada uçuştuğu, çeşitli kült oyun ve oyuncak karakterlerinin dizi, film, çizgi dizi, çizgi roman olarak uyarlanmak üzere anlaşmalarının yapıldığı üzerine bir haber yaptı. haberde geçen bizi en çok ilgilendiren detay ise jj abrams'ın, hakları hasbro'da bulunan ünlü japon oyuncak serisi micronauts'u sinemaya uyarlama girişimi.

micronauts daha önce marvel, image ve devil's due tarafından çizgi romana da uyarlanmıştı.

unutmadan kick-ass çizgi romanının sinema uyarlaması için hazırlanan site de yayına geçti.

Pinokyo Vampir Avında

Televizyon dizileri, sinema filmleri, birer birer vampir hikayesine dönüştürülen edebiyat klasikleri… 2-3 sene öncesinin zombi çılgınlığı yerini vampir deliliğine bıraktı. Öyle bir delilik ki bahsi geçen; hızlı tüketim çağında kendine yer bulamayan hazmı zor muhteviyat, dönemin popüler temasıyla içiçe geçirilip çok daha kolay tüketilir hale getirilir oldu.

“Vampir” diyince akla ünlü Dracula Bela Lugosi gelmiyor artık (Bauhaus – Bela Lugosi is Dead şarkısı dönüyor beynimin içinde). Akla gelen yegane “Bela”, popüler roman ve şimdi sinema filmi serisi “Alacakaranlık\Twilight”ın baş karakterlerinden Isabella Swan olsa gerek. Yenilik ve farklılık kisvesi altında klasik vampir tanımı da değişiyor her yeni yapımla. Bu “yenilikçi tavır” yine olabildiğince hızlandırılmaya çalışılan tüketime hizmet ediyor haliyle. Güneşin altında ışıl ışıl parlayarak gezen vampirler, yemeklerine ekstra sarımsak talep edenler, duvara asılacak bir haçın çok dekoratif olduğunu düşünenler, aynanın karşısında saatlerce saçlarını tarayanlar.

Alt-kültürlerin kapitalizme ve popüler kültüre kurban edilmediği dönemlerde, vampir janrının içinde kendine yer edinmeye çalışan, vampir mitini kendi yorumuyla ortaya koymaya çabalayan kimi naif, kimi olabildiğince sert yapımlar da yok değildi. Öyle ki şimdilerde özellikle çok sattığı için romantik komedilere yahut romantik dramalara konu edilen vampirler, 60’lar sonu 70’ler başlarında istismar sinemasının en büyük alt kollarından birine dönüşmüştü. Dönemin ünlü yönetmeni Jess Franco İstanbul’daki lezbiyen vampirleriyle takdirimizi toplamış, “blaxploitation” başlığı altında incelenen istismar sinemasının afrika kökenli amerikalı kanadında ise unutulmaz “Blacula (1972)” hafızalara kazınmıştı.

“Çizgi Roman” dünyasında ise durum biraz farklı. Türün çıkışından beri vampir miti nasıl ki sinema ve edebiyatta kendine geniş bir yer bulduysa, çizgi roman kültürü içerisinde de özellikle fantaziyi en dişe dokunur biçimde yansıtabilecek bir mecra olduğundan herdaim sağlam bir yere sahip oldu. Kapitalizmin, bilginin metalaştırılması, parayla alınıp satılır bir şekle sokulması düsturu çizgi roman piyasasındaki fiyat oynamalarında da tabii ki kendini gösteriyor. Çizgi dünyanın en prestijli ödüllerinden biri olan eisner ödülünü sırf 2. filmi vizyona gireceği için Iron Man çizgi romanı alabiliyor. Para akışının hızlanmasını ve daha az yatırım yaparak daha çok kazanmayı sağlayan, kimilerine göre ucuz iş gücünü temsil eden “uyarlama” son dönemlerde en çok başvurulan yöntem. “30 Days of Night\30 Gün Gece” gibi çizgi romandan sinemaya uyarlanan ya da “Buffy the Vampire Slayer\Vampir Avcısı Buffy” gibi sonradan çizgi roman formatına dönüştürülen çeşitli vampir hikayelerinden bahsetmek mümkün ancak ben bambaşka bir uyarlamadan, çok parayla ve herhangi bir “-izm” ile göbek bağı olmayan bağımsız bir uyarlamadan bahsedeceğim. Çocukluğumda en sevdiğim masallardan biri olan Pinokyo’nun vampir temalı yepyeni çizgi roman uyarlaması olan “Pinocchio: Vampire Slayer\Pinokyo: Vampir Avcısı” konumuz.

Klasik masalı bilen bilir. 1881 yılında italyan Carlo Collodi tarafından çocuklara eğitici, öğretici ve eğlenceli bir hikaye sunmak adına yazılmıştır Pinokyo (kaynaklara göre 1883 yılında basılabilmiş). Çocuk sahibi olmamanın verdiği hüzünle kendini oyuncak yapımına adamış marangoz ustası Geppetto günün birinde çam ağacını oyarak bir kukla yapar. Kukla fantastik bir kurguyla canlanır; artık Geppetto’nun da bir oğlu vardır. Pinokyo kendisinden beklenen şekilde, çocukları eğitmeyi amaçlayan mesajlarla dolu türlü birbirinden uçuk maceranın içinde bulur kendisini. Kahramanımızın en bilinen özelliği ise yalan söylediğinde burnunun uzamasıdır.

Dustin Higgins’in çizdiği tek bir kareden yola çıkan Van Jensen’in senaryosunu yazdığı ve Higgins’e yeni kareler ekletip tam bir çizgi roman haline getirttiği “Pinocchio: Vamprire Slayer” bu cadılar bayramında raflardaki yerini aldı.

Uyarlamanın konusu kısaca şöyle: Pinokyo, babası\yaratıcısı Geppetto vampirler tarafından saldırıya uğrayıp öldürüldüğünde büyük bir kin ve intikam dürtüsüyle merhametsiz bir vampir avcısına dönüşür. Onları avlamak için kullanacağı silah ise bellidir; yalan söyleyip burnunun uzamasını sağlayacak, uzayan tahta burnunu koparıp düşmanlarının kalbine saplayacaktır. Pinokyo’nun yalan konusundaki ustalığı vampirlerle olan savaşında en büyük güvencesi olacaktır.

Masalın orijinalinde çocuklara yalanın kötü bir şey olduğunu anlatmak için naif kahraman Pinokyo’ya verilen bu özellik ve bu misyon çizgi roman uyarlamasında değişime uğruyor. Bu kez hedef kitle: masalı çocukluğunda okumuş günümüz gençleri vedahi orta yaş ve üstü okur. Dolayısıyla baş kahraman, naiflik ve saflıktan sıyrılmış, gözünü intikam hırsı bürümüş ve bu uğurda yalanı silah olarak kullanan bir Pinokyo.

Çizgi Roman mefhumuna aşina olmayanların zihninde ilk etapta Walt Disney uyarlaması Pinokyo canlanacaktır belki ancak Van Jensen senaryosunu, 1881’de yazılan orijinal masalı baz alarak oluşturmuş ve çizer Dustin Higgins senaryonun sertliğine rağmen hem masalsı havayı korumuş hem de yepyeni, benzersiz ve keskin karakterler yaratmayı başarmış.

Adı çok fazla duyulmamış bağımsız işleri yayınlamayı tercih eden Slave Labor Graphics’den çıkan 128 sayfalık bu siyah-beyaz öykü, Pinokyo’nun yaratıcı yalanlarına maruz kalıp keyiflenmek isteyenler için yayınevinin internet sitesinde satışta.

Çizgi Roman, alttan alta büyüyen hayran kitlesi ve öykünün sonunda bıraktığı açık kapıyla uzun soluklu bir seriye dönüşeceği sinyallerini veriyor. Sırf vampir konusunu işlediği için “nasıl olsa satar” havasında piyasaya sürülen tonlarca iş arasında yapılabilecek en iyi tercihlerden biri “Pinocchio: Vampire Slayer”.

http://www.tersninja.com/pinokyo-vampir-avinda

seni gerizekalı yerine koyduğunu sanan gerizekalılar, çevrendekilerin %90'ınını oluşturuyorsa; evet sen bir gerizekalısın!

karşındakinin yalanlarını alttan almak zorunda kaldığın zamanlar bir zavallısın. onun her yalanına "he" diyen bir zavallı.

yaptığın hiç bir şeyi istediğin için yapmıyorsan.. her biri aslında "mecburen"se.. bitmişsin sen.

hahahha depresif bok!

hadi şimdi güzel bi' kahve..

stephen king'in yeni bombası!

belki de vertigo'nun yeni bombası demeli. vampir rüzgarına yetişip arkasına alma telaşında şu dönem hemen her sektör; çizgi roman sektörü için böyle bir yakıştırma yapmak saçma olur gerçi, zira sektörün içinde uzun süredir geniş bir yere sahip vampir miti. vefakat! stephen king'e böyle bir projeyle gidilmesi halihazırda pek popüler olan vampir temasına ekstra bir popülerlik katma çabası olarak görülebilir.

scott snyder ve stephen king'in yazacağı, rafael albequerque'nin resmedeceği yeni serimizin adı "american vampire". ayda iki kez yayınlanacak öykü iki farklı zaman diliminde, iki farklı karakteri takip edecek. snyder'ın vampiri pearl 1920'lerin hollywood sessiz sineması döneminde "dönüştürülmüş"; king'in karakteri skinner sweet ise 1880'lerin vahşi batısında, çöl ortasında yaşayan kovboy bir vampir.

king ilk defa çizgi roman yazıyor olmanın heyecanına da feci kaptırmış kendini. şimdiden ilk beş sayıyı yazmış bile.
mart 2010 serinin başlangıç tarihi olarak belirlenmiş.

abidik gubidik twist

kill theory (2009)

teen slasher türüne yeni bir soluk getirmiştir bu film. klişelerden uzak durarak mı? yok öyle değil. zira bunlardan uzak durarak teen slasher çekmek olacak iş değil. kendi klişelerini yaratmış bir türden bahsediyoruz en nihayetinde. klişeden de öte john carpenter tarafından yazılmış kuralları olan bir tür bu. scream ile wes craven bahsi geçen klişeleri bir bir gözümüze sokarak, hatta ana karakterlerinin ağızlarına bunları sakız ederek, onlarla dalga geçerek bir üst seviyeye taşımıştı türü. kelly c. palmer ve chris moore ise daha önce denenmeye çalışılmış ancak tam olarak vakıf olunamamış bir teknikle (?!) hem teen slasher türüne hem de bildiğimiz, kabullendiğimiz ve artık alıştığımız twist kavramına bir yenilik getiriyor. başrol oyuncularının sevilen tv dizilerinin (4400, veronica mars, boston legal, drive) yan karakterlerinden seçilmiş olması da filmin bir diğer artısı. tanıdık ama çok da popüler olmayan bu yüzleri görmek, karakterlerle empati kurmayı kolaylaştırıyor. unutmadan: filmin giriş ve gelişme bölümü öyle güzel kurgulanmış ki, sonundaki zorlama twist için "olmasa da olurmuş" diyor insan.

güdük kalıyor spoilersız bir entry. 13. cuma ve halloween serilerinden günümüze "teen slasher"lar üzerine bir makale yazılacak olsa, geniş bir yer ayrılmalı, mihenk taşı olarak anılmalı bu film.

(kafka, 26.02.2009 14:08 ~ 14:13)

not: evet acaip övmüşüm filmi. izleyip de beğenmeyen gelip bana bikbik etmesin. ben dandik korku filmi seviyorum!

25 saat

gece birdenbire yavaşladı saat. hayır biradan votkaya geçmiş olmamla alakası yoktu. saatleri geri almanın getirisi\götürüsü.. tamam kabul ediyorum ben de şüphelenip votkadan biraya geri dönüş yaptım ama hayır olay alkolde değildi.

sabah yataktan çıkma vakti gelemedi bir türlü. 5dakikada bir çalmaya ayarlı alarm daha uzun aralıklarla çaldı sanki. saat kaç oldu sorularıma beklediğim yanıtı bir türlü alamadım.

gün 25 saate çıkınca, saat de 62.5 dakikaya çıkıverdi. daikikalar ve saniyeler bariz daha uzun bugün.

işten çıkış saatime göre: ilk yarısını izlememe imkan olmayan ikinci yarısının tamamını izleyebilmek içinse en "kral" taksiciye denk gelmemi gerektiren fb-gs maçı sözkonusu. günün geçmek bilmemesinin nedeni maçın heyecanı da olabilir mi? 25. saate girdiğimizde hepsi geride kalacak.

yeni dizi: white collar

yeni "usa network" dizimiz. başrollerde tru calling, traveler ve chuck gibi dizilerden tanıdığımız matthew bomer, the midleman'den aşina olduğumuz natalie morales ve nereden tanıdığımızı yazmaya gerek dahi duymadığım tiffani-amber thiessen yer alıyor.
konusu da kısaca: azılı bir dolandırıcı/suçluyu yakalayabilmek için didinen fbi ajanı peter burke bir başka dolandırıcı olan neal caffrey'nin yardımına ihtiyaç duyar ancak küçük bir sorun vardır: adamımız neal halihazırda hapistedir. neal hapisten uzak kalabilmek için fbi ajanımıza yardım etmeyi kabul eder ve ikili-oyun başlar.

takip ettiğim yeterli sayıda dizi yokmuş gibi bunu da ekliyorum listeme. sen de ekle. pilot düştü torrent alemlerine.

he who foresees calamities suffers them twice over

kitaba ne kadar bağlı kalacaklar tartışılır ama evet mükemmel bir konusu var dizinin. nete düşen ilk bölümünü (preair-webrip) henüz izlemedim ancak promolar çok başarılıydı. kitaba geri dönersek: büyük bir heyecanla bir çırpıda okuduğum kitabın sonundan pek memnun kalmamıştım açıkçası ama lost'un son sezonu olması itibarı ile ve flashforward'ın kitaptakinden çok daha geniş işlenebilecek bir konusu olması sayesinde, sonu ile ilgili değişiklikler yapılabileceğini, hikayenin en az lost'ta olduğu kadar dallanıp budaklanabileceğini düşünüyorum. aylar önce hem blog'umda hem orda burda yüzlerce kez tekrarladım belki ama burada da yineleyeyim. kitabın acilen türkçeye çevrilmesi, basılması gerekiyor. nasıl satacak belli değil hehe

--- spoiler ---
10 küsür yıl x ay x saat x dakika sonra 2dk. 17sn.liğine ne yaptığını bilmek\görmek\yaşamak başka bir şey, tam o anı tüm dünyanın aynı anda görmesi o anı yaşaması başka bir şey. kimi o sırada 12 sene sonraki karısıyla sevişiyor olacak (kiminle evleneceğini seneler önce bilmek?).. kimi feci tutmuş bir fikir\şirket ile ilgili haber okuyor olacak (zuckerberg'den önce facebook'u sen kurabilirsin bu sayede hehe) vs vs.. ve geleceği gördüğün o flashforward esnasında uçağını inişe geçirmiş bir pilotsan o blackout esnasında hakimiyetini kaybetmiş olacaksın ve flashforward bittiğinde ölüsün artık senin geleceğin bir karanlıktan hiçlikten ibaret olacak. flashforward'ın yaşandığı an merdivenden iniyorsan o merdivenin son basamaklarında olman senin şansına. otobanda hızla giden bir arabanın içindeysen pek de şanslı sayılmazsın. önümüzdeki 12 sene içerisinde ölmüş olacaksın belki ve bunu o flashforward sayesinde önceden bileceksin. of o kadar çok kola ayrılabilir ki hikaye... ailenin öldüğü trafik kazasının haberini izliyor olacaksın belki tam o flashforward anında gelecekte ve o bitip günümüzdeki bilincin geri geldiğinde aileni uyarma, kurtarma şansın olacak.
--- spoiler ---

not: sonradan ek yaparım ben bu entry'e kesin.

edit: 5. bölümü geride bıraktıktan sonra edit zamanı geldi. kitabı okuyanlar için de heyecanlı olsun demiş senaristler. kitabın özüne dokunmamışlar vefakat o özün etrafına daha amerikan bir olay örgüsü oturtmuşlar. dizide de olayı kitaptaki çıkış noktasına bağlayacaklar mı belli değil ve bu belirsizlik güzel. ayrıca kitabın sonunu beğenmediğimden olsa gerek, diziyi daha bir heyecanla daha bir umutla izliyorum sanırım.

(kafka, 20.09.2009 16:50 ~ 24.10.2009 12:02)


"he who foresees calamities suffers them twice over." -- beilby porteus

bi' fragman izledim hayatım değişti: triangle (2009)

sıkı x-files takipçileri için "triangle" dizinin en iyi bölümlerindendir. 6. sezonun 3. bölümüdür "triangel" ve bermuda şeytan üçgeni konuludur. bölümün görüntü yönetmenliği çok başarılıdır. mulder ile scully arasındaki elektrik ve öpüşme geyiği, bölümü unutulmazlar arasına sokmuştur.

durup dururken nerden geldi aklıma bu?

bir fragman izledim hayatım değişti! triangle adında bir film geliyor. hem zamanda yolculuk temasına hem de slasher'lara hasta olan bendenizi bir hayli heyecanlandırdı fragman. (aynı konuları, zamanda yolculuk yüzdesi, slasher yüzdesinden fazla olacak biçimde barındıran düşük bütçeli vefakat müthiş bir ispanyol filmi de vardır: 2007 yapımı los cronocrímenes) triangle'da, fragmandan anladığım kadarıyla, bambaşka bir konseptte göreceğiz zamanda yolculuk temasını. ucundan time-loop, kıyısından zihnin zamanda yolculuğu şeklinde. filmin sonundaki "twist"e (ana yemek) ulaşana kadar en az 3-5 "ara-twist" (ara sıcaklar) yiyeceğiz beynimize beynimize. velhasıl heyecanlandırdı fragman beni. al sen de heyecanlan!

erkekseniz teker teker gelin!

şöyle şeyler olmuş: yeni başlayanlar, henüz başlamayanlar, tek başına izlenenler, çift başına izlenenler, komedisi, bilim-kurgusu, çizgisi, dramı, gerilimi, polisiyesi derken liste kabarmış. oturup bir tablo hazırlamak gerekti takibi kolaylaştırmak adına. e oturduk hazırladık tabloyu. belki başkalarına da yararı olur.

kurcaladım blogu biraz.. template değişti o oldu bu oldu. çok içime sinmedi ama biraz daha kurcalarsam bozarım ben bunu. kalsın şimdilik böle..

und der rest ist schweigen

bak çogacaip: film mi izlesem, kitap mı okusam yeaaeaa? soru cümlesini şu şekilde açabiliyorsun.


en çok hangisinin biriktiğine üzülüyorum bilmiyorum. kitaplar, çizgi romanlar, makaleler, filmler, diziler? en çok hangisine içim gidiyor bir karar versem diğerlerini daha çok ertelerim -biliyorum-.. üşengeçlikle erteleme alışkanlığı arasında çok kalın bir çizgi olduğunu söyleyip kandırıyorum kendimi; oysa içiçe ikisi -biliyorum-.. hangisi hangisini kapsıyor bir anlasam diğerini yitiririm.

orda burda, durmadan bilgiye olan açlığın ölüm korkusunu beraberinde getirdiğini; zamanın bilgi açlığını doyurmaya yetmediğini ve ölümse eğer zamanın bittiği yer, o halde asla yetmeyeceğini söylüyorum. önüne geçilemeyecek bir engel çıkarıp karşıma üşengeçliğin en onulmaz haline erişiyorum.

yapamadıkların, yapmaya güç bulamadıkların için kendin dışında her şeyi ama her şeyi sebep göstermek kolaya kaçmanın en sakil yolu. o yolu günde üç-beş kere tepiyorum.

hangisi keyif, hangisi ihtiyaç?
bir karar versem, diğerini unuturum -biliyorum-..

[sturm und drang]

Michael Haneke - The White Ribbon (2009)

Release Date: December 30, 2009 (NY, LA)
Studio: Sony Pictures Classics
Director: Michael Haneke
Screenwriter: Michael Haneke
Starring: Susanne Lothar, Ulrich Tukur, Theo Trebs, Michael Schenk
Genre: Drama, War

lobotomi

saçma sapan başlıklarla insanları çekeceğini ne bileyim yahu bir merak uyandırıp insanları cezbedeceğini sanıyor bazıları (arsız! kendisi yapmıyo ama hiç di mi?)

tamam asıl mevzuuya gelelim. guy ritchie efendi sherlock holmes'u çekti bitti; yılbaşı gibi film vizyona giriyor ama nedir guy efendi rahat durmuyor çocukluk idolüm (idole gel) lobo'yu da çizgi romandan alıp -klişeyi kes- beyaz perdeye taşımak için -daha büyük klişeyle bitir- kolları sıvıyor. henüz oyuncu kadrosu belli değil ancak açıklamayı bizzat wb yaptığına göre durum ciddi.

anıl'dan duydum. (-tanınmış kaynak göstermek şöyle bir link vermek yok di mi?) (+var var dur)

http://tinyurl.com/n44ogk

şu da lobo'yu tanımayanlara bir fikir versin.

çizgi roman mağazası burası

binlerce çizgi roman arasında 3 tane çocuk kitabına rastlayan adamın mağazayı "çocuk kitapçısı" sanması ve mağazaya öyle davranması.

fantastik edebiyat takipçisinin rafta 4 forgotten realms kitabı görüp mağazanın tamamen fantastik edebiyat üzerine yoğunlaşmış bir yer olduğunu düşünmesi ve o gözle bakması.

örnekler çoğaltılabilir.

algıyla ve ilgiyle alakalı bi' şey tabii ama yine de! çoğunluğu da görsün gözün, sadece kendi ilgi alanınla sınırlama koskoca mağazayı. 19yy öncesi gravür işlerinin bulunduğu bir kitabı bende bulabileceğini düşünmenin tek nedeni yanındaki hatun mu yoksa rafta gözüne ilişen michael parkes kitabı mı? gustave doré ağlıyor sinirinden şuan biliyor musun?

ilgilenmediğin, umursamadığın, hakkında fikir sahibi olmadığın şey tabii ki önemsiz o an senin için ama ahmed arif şiirlerini burada bulamamış olmak seni o kadar şaşırtıyor ki ben bile "acaba?" diyorum. çizgi roman mağazası burası dediğimde "yok ben şiir kitabı bakıyorum" diyorsun hala. e iyi ya işte ben de çok fazla bakınıp yorulma diye önceden söylüyorum "çizgi roman mağazası burası". fransız sokağı ilk solda, 45lik iki yandaki bar, gardrop 2 yandaki bina 2. kat ayrıca.

teşekkürler.

tatil gibisi?

1600 senenin sonunda 3 günlük bir tatil yapma fırsatı yakaladım sevdiceğimle :)
ayvalık\cunda gezildi tozuldu, rakı balık meze (hayatımda daha önce ağzıma koymadığım mezelerle tanıştım) dondurma, uno'da pizza, taş kahvede türk kahveleri derken ne yedik be!? :)
ne gezdin ne gördün? sarımsaklı, çamlık, şeytan sofrası ve cunda dışında gezmedim (daha nereyi gezeceksem).. günbatımı güzel, denizi leziz diyeyim uzatmadan bitireyim.

tatil yabdı ben.

dorian gray geliyor

09.09.09'da vizyona girecek yeni dorian gray uyarlamasının fragmanı şöyle bi'şey:

"walking dead" dizi mi oluyor?

evet oluyor. (ahaha bu kadar yazıp bırakıyo di mi?)

yok yok dur alıntılayayım.

AMC is venturing into zombie-drama territory with multi-hyphenate Frank Darabont.
Cabler is close to finalizing one of the richest development deals ever with Darabont to write and direct a series adaptation of the Image Comics graphic novel series "The Walking Dead," penned by Robert Kirkman. Gale Anne Hurd of Valhalla Motion Pictures and David Alpert of Circle of Confusion are also on board to exec produce.
Project is set among a group of zombie survivors of an apocalypse who are led by a police officer, Rick Grimes, in search of a safe place to live. Numerous editions of the "Walking Dead" graphic novels have been published since 2003.
Joel Stillerman, AMC's senior veep of programming, production and original content, said the project appealed to the cabler because of "the quality of the storytelling" in Kirkman's work. The series will stay faithful to the tone of the original novels, he said.
"This is not about zombies popping out of closets," Stillerman said. "This is a story about survival, and the dynamics of what happens when a group is forced to survive under these circumstances. The world (in 'Walking Dead') is portrayed in a smart, sophisticated way."
Stillerman noted that the cabler's annual "Fear Fest" movie showcase around Halloween is one of AMC's most popular programming events of the year.
"We've got an audience that loves this kind of material," he said.
Darabont and Hurd pitched the project to AMC and several other outlets. There is no studio attached yet. The duo's involvement made the project a must-have for the cabler, Stillerman said.
"These are two world-class filmmakers who are also brilliant storytellers with experience in the fantasy genre," he said.

kaynak: variety.com

walking dead serisinin ülkemizde de "yürüyen ölüler" adıyla marmara çizgi tarafından yayınlanmaya başladığını hatırlatmakta fayda var.

bu da oldu!

burdan böyle

çizgi roman - sinema kesişim kümesi

star trek sequel'i için hazırlıklar başlamış

warren ellis excalibur sinema filminin senaryosunun başına oturmuş

jennifer love hewitt "ben büyüyünce wonder woman olucam" demiş.. idw jennifer ile 10 sayılık bir çizgi roman serisi üzerinde çalıştıklarını duyurmuş

movieline, asla hayata geçememiş warner bros. projesi
thundercats'in "concept art" çalışmasını sitesinde yayınlamış.. özlemişiz! thunder thunder thundercats!

coen kardeşlerden bir ilk!

coen kardeşlerin ("biraderler" klişesini "biladerler" öküzlüğüyle yerlebir edebilirdim oysa) yeni filmi "a serious man"in fragmanı yayınlandı. evet evet yayınlandı. şöyle:



2 ekim'de gösterime giriyormuş hem.

not: yalan yanlış başlıklar geçirir kafama, gezerim kırlarda vedahi ovalarda.

plants vs. zombies

popcap deliliği. pek stratejik savunma oyunu böyle ciddi yazınca garip durdu.. evini\bahçeni zombilerden savunuyorsun yahu bildiğin bitkilerle yapıyorsun bunu (tamam pek de bildiğin bitkiler değil) başından kalkamazsın be adam!

kaykayınız itinayla eskitilir?!

gon'dayım. kapının önünde sigara içiyorum. fix. yan komşumuz freedom sports'u bilen bilir. extreme sporla uğraşan, kaykaya sevdalı, kış sporlarına tutkun, "paten benim yaşam stilim bebeğim" diyen çeşitli müşteri grupları bilir, takip eder, sever, sık sık alış-veriş için olsun tamirat, bakım için olsun bol bol ziyaret eder freedom'u(ı?)

neyse yahu kapının önündeydim, sigara içiyordum en son.. mağazanın işletmecisi altında bir kaykayla kapıda belirdi. "bu da ilk defa başıma geliyor diyip" aletle şöyle bir 5-10 metre ilerleyip yanıma yaklaştı ve fısıldadı "kadın oğlunun kaykayını kapıcının çocuğuna vermiş, bunu eskitmeye çalışıyoruz şimdi, oğlum bana çok kızar diyo kadın!"

kaykay'ın aynısını bulmuş yani kadıncağız bir şekilde ama bu şekilde verirse oğluna, çocuk davayı çakacak diye korkuyor. kendi adıma yeni bir kaykaya daha çok sevinirdim sanırım ama bilinmez tabii onunla birlikte geçirilmiş zaman, yaşanmışlıklar, kazalar, hatıralar yeni olmasından daha değerli de olabilir çocuk için. bilemedim..

oluyor bazen böyle şeyler.

sokak sanatı ama en lezizinden

bride of frankenstein

ju-on

ÇizgiRoman iken sallamayıp film olunca hastası olduklarım #2.5

jonah hex ve solomon kane'in posterleri yayınlanmış. evet. böyle şeyler olmuş.

edit: filmleri izledikten sonra da allah belanızı versin dediklerim oldu.

echo da film oluyor!

watchmen yapımcılarından lloyd levin, terry moore'un bilimkurgu hikayesi echo'nun film haklarını satın aldı. konusu özetle: fotoğrafçı julie martin çok gizli teknolojik bir savaş zırhının testlerine tanık olur ve zırhın sıvı şarapneline maruz kalır.. (sonrası malum venom gibi witchblade diil gibi durumlar)

terry moore'u strangers in paradise sayesinde tanıyanlar echo'ya şaşırmıştı zira strangers in paradise daha çok pembe dizi kıvamında ilişkiler üzerine bir hikayeydi, bol dedikodulu gençlik dizileri gibi.. oysa echo ilk bakışta fazlaca aşina olduğumuz bir çok çizgi roman ve diziden apartılmışa benzeyen konusuyla tam bir bilimkurgu. hehe diil yahu öyle! terry moore'dan bahsediyoruz. hemen her sayısı bildiğimiz sevdiğimiz ünlü fizikçilerden, bilimadamlarından bir alıntıyla başlıyor da olsa yine ağır bir kadın-erkek ilişkisi temeli söz konusu.

çizgi romana girişmek isteyen gon'dan yahut gerekli şeyler'den edinebilir olmadı oturup filmi bekleyebilir.

alice in wonderland (2010) trailer'ı düştü

alemlere düştü evet.
merakla beklenen hesevehehe saçma sapan klişe kalıpları geçiyorum tim burton, johnny depp vs. vs...

al trailer:

More Alice in Wonderland Info

Lynch Kahvesi

başlık böyle bi' garip durdu. monitöre aval aval bakarken içimden "du bi kaave yapiim" diye geçiriyordum efendim birden twitterfox açıldı saçıldı ve bana böyle bir haber verdi: david lynch kahvesi çıktı!

e istiyorum ben şuan bundan. nedir tüketim çılgınlığı (salaklığı?) mıdır?
öyleyse öyledir yahu bu benim şuan bir kutu david lynch kahvesi istiyor olduğum gerçeğini değiştirmez.

burdan almayı deneyebiliriz: http://alturl.com/j7e8

not: fincan da mı vardır içinde nedir?!

geliyorlar!

David Dobkin - The Flash (2011)

Darren Aronofsky - Robocop (2010)

Sam Raimi - Evil Dead IV (2011)

Joe Carnahan - A-Team (2010)

yorum bile yapmıyorum geliyorlar işte yahu!

çoktan seçmeli köreltiyor

hayır isviçreli bilim adamlarının bulgularından bahsetmeyeceğim.
blogunda, türkiye'de yazılı basının durumuyla alakalı üç beş kelam etmiş emre:

şuan durumun ne kadar vahim olduğunu düşünüp ileriye dönük tahminler yürütme noktasındayız anladığım kadarıyla.

"güzel bi' tartışma konusu.. sonuç itibariyle dönüp dolaşıp gelinen noktanın para olduğunu düşünürsek; serbest muhabirler/bloggerlar yeni neslin habercisi olacak (oldu?) ve bloglarına aldıkları reklamlar sayesinde kazanacaklar, burası kesin. reklam ve para denince yine rating'e çok okunmaya dayalı bir sistemden bahsetmek zorundayız. bu işi hobi olarak yapanlar, çok okunan iyi habercileri kopyalayarak onların önünü tıkayabilir çok rahatlıkla telif yasalarıyla ilgili ciddi düzenlemeler gerekecek doğal olarak ama hiç bir düzenlemenin bu olacakların önüne geçebileceğine inanmıyorum. dolayısıyla habercilik konusunda devlet televizyonlarının ve belki kurulacak gazetenin tekeline bir dönüş yaşanacağı kanaatindeyim. evet sırf gazeteler ve habercilik mevzunda değil televizyonculuk konusunda da trt yahut 70ler sonu 80ler başı trt tandanslı tek bir kanala dönüş olması çok mantıklı geliyor bana. devlet için çalışan disiplinli ve ciddi habercilik (devlet diyorum bak hükümet değil!) tek başına tepede altında da internet haberciliği/bloglar vs.. bilgi ve haber dolaşımı yine kısıtlanmış olmayacak.. istenen bilgiye ve habere çok kolay ulaşılacak ancak hani şu tüm özel tv ve gazetelerin kullandığı "en doğru haber" kalıbı tamamen trt (yahut muadili her ne olacaksa) ile anılacak yine yeni yeniden. daha uzun uzun anlatmak isterdim kafamdakileri ama uzatmiim şimdi :)"

demiştim yorum olarak ama sanırım uzatacağım hehe

daha önce özelleştirmeyle ilgili bi'şeyler karalamıştım burda. şimdi tam ters açıdan yaklaşacağım sanırım mevzuuya. 80'ler dönemi, henüz her şeyin bir rant kapısı olarak görülmediği dönemler gibi şimdi dönüp geriye baktığımda. kim ne derse desin, ben memnundum o dönem trt'sinin yayın politikasından. tabii ki derinlemesine tartışılması gereken bir konu trt ancak kadrosu, disiplinli ve özenli çalışması açısından takdire şayan olduğu gerçeğini yadsıyamaz sanırım kimse. hangi haberin millete duyrulması gerektiğine hangisinin ise duyrulmayacağına karar veriyordu trt ve bu doğrultuda çekirdek konular üzerinden daha sade, daha doğru ve daha "önemli" haberler ulaşıyordu bize. o dönemin faşizan olarak görülebilecek politikası bu dönemin haberciliğiyle harmanlandığında nihai sistemi sunabilir bizlere.

şimdi madem ileriye dönük bir tahminde bulunma ve hatta "tahmin yürütme" adı altında geleceğin medyasını temelden oluşturma çabasındayız; öyleyse o dönemin habercilik anlayışını günümüz serbest muhabirliğinin/blog yazarlığının tepesinde bir yere oturttuğumuz zaman, her ikisine de sahip olacağımız bir bilgi dolaşımı söz konusu olabilecek. gazetecilik için de geçerli bütün bunlar. televizyon görsellerini desteklemek için yazıyı kullanırken, gazetecilikte yazılar desteklenmek için görseller kullanılıyor. hepsine birden aynı anda çok kolay bir biçimde erişebileceğimiz bir dönemden geçiyor ve bazen neyin fazla olduğunun ayrımına varamıyoruz sanırım. haber kirliliği diyip durduğumuz şey "fazla" olanı tanımlamak için kullandığımız isim aslında. oysa gerçek (evet göreli ama yapacak bir şey yok o noktada) ve "yeterli" haberi alabileceğimiz bir kanal (tv olur, gazete olur, tek bir blog olur -tekelcilik bu evet hehe) ve sadece istediğimiz takdirde ulaşabileceiğimiz bloglar/online-özel gazeteler/online-özel tv'ler düzeni tüm bu kirliliğe bir son verebilir.
aynı şeyi evire çevire anlatıyorum.. başlığa gelelim.

çok fazla seçeneğin olması bir şeyleri köreltiyor, tüketimi kolay ve hızlı bir hale getiriyor ve dengeleri bozuyor fikrimce. belli başlı konular hakkında çok bilgili olabilmek varken bir çok şey hakkında az da olsa bilgi sahibi olmak durumunda kalıyoruz. gerekli bir şey hakkında az bilgiye sahipken gereksiz bir konuda da bilgili oluyoruz bu nedenle. önceleri "madonna mı? michael jackson mı?" ayarında tercihler yaparken şimdi yüzlerce farklı müzik türünü icra eden binlerce grubu/şarkıcıyı/müzisyeni bilip aralarından tercih yapmaya çabalıyoruz. kafamız karışıyor, zevkimiz köreliyor. seçenekler o kadar çok ki 1-2'sini seçmek zorunda değiliz artık (!), aynı anda 500'ünü birden tercih edebiliriz.
çoktan seçmeli testlerin bilgiye dayalı bir sonuç elde etmekten çok uzak olduğu tartışmasını getiriyor bu akla. 5 şıktan birini atıp tutturabiliyorsun, şans ve mantık devreye giriyor. bilgiye sahip olmak zorunda değilsin az da olsa fikir sahibi olman yeterli. kolay yoldan para sahibi olmak için cin fikirler üreten, içinde yaşadığı yaşam şartları ve kültür doğrultusunda insani olmayan ancak mantıken kesin kar sağlayacağını bildiği işlere yönelen zihniyetleri öven ve destekleyen bir yöntem çoktan seçmeli. yaptığının "doğru" olması önemli değil! önemli olan mantığınla, zekanla kısa yoldan insanların üstüne basarak sonuca ulaşman.

dayatılan ve sunulan arasındaki farkta gizli her şey. aralarındaki çizgi ise günden güne inceliyor.

daha da uzayacak bu. anlatıyorum ama yetmiyor, içi dolmuyor yeterince ana başlığı bile karşılamıyor tam olarak. bu noktada bir ara veriyorum dizi dizi devam eder belki daha sonra...

batarang'ı sıvazlamak

şu konseptte bi' batman filmi çekse ya misal terry gilliam ya da o ayarda biri.. batarang sıvazlansa içinden batman cini çıksa batman forever ve batman & robin'den bile renkli olsa film, kitch olsa zaman zaman pastele dönse tiksinsek ya iyice batman'den?

patron geliyo patron ya da eyvah mahmut hoca

adamlar yapmış (!)

işyeri bilgisayarı internete bağlı; ara ara başını işten kaldırıp 3-5 site gezmek niyetindesin. günün 8 saatini ofiste masabaşında geçiriyorsun ve canın sıkılıyor arasıra haliyle. msn açacaksın, facebook'ta dolanacaksın ya da çok hayvansın ve tek derdin ofis tuvaleti için malzeme toplamak, türlü porno sitelerde dolanmak (yuha!)

al bak adamlar senin için yapmış. aleti usb'den bağlıyorsun, ayağının yakınlarına yere bi' yere yerleştiriyorsun, patron görününce basıveriyorsun üstüne.. kendi yaptığın ayarlar doğrultusunda ister senin seçtiğin sayfalar hariç ekranda ne varsa kapanıyor, ister o an çalıştırdığın ekstra programlar ve pencereleri.

not: fiyatı da 40 dolar imiş aletin. orda burda satılıyormuş. gugıllıyormuşuz buluyormuşuz. her şeye link mi verelim.

the hanging gardens

çok geç haberdar olup, "yeniden eskiye, sonra tekrar en yeniye" şeklinde takip etmeye çalıştığım bir blog bu. emre kafasına takılanları (iyi kötü çirkin sıralaması olmaksızın) döküyor ortaya. güncel edebiyattan magazine, siyasetten kültüre metalaştırılmasına karşı çıktığımız türlü bilgiyi "sayıklamalar" kisvesi altında paylaşıyor ulu-orta. ben okurken pek keyif alıyorum burdan da duyurayım dedim :)

Emre Yerlikhan'ın sayıklamalarına kulak kabartın! o sayıklarken siz sorular sorun, farkında bile olmadan cevap verdiğini göreceksiniz..

supergirl'ü imana getirmek?!

newsarama'da bir röportaj okudum hayatım değişti. global muhafazakarlaştırma (n'acaip kelime oldu bu) devam ediyor! supergirl'ümün eteğinin altına bir tayt geçirmiş sevgili çizer jamal igle (ayrımcılık yapmiim, ırkçılık etmiim diyorum ama isme bir takılıyorum önce) röportajı uzun uzun okumak istemeyenler için cımbızla çekip alalım önemli yerleri. jamal editör matt idleson'la konuşuyor:

“At the first meeting I had with him after I got the book, he said, ‘I never want to see Supergirl’s panties again.’ It was part of a larger conversation about altering the costume and making it a little more presentable. I think a lot of our readers know that, when you look at the back issues, the shirt would get tinier, the skirt’s hem would get higher, and lower on her hips. It was really uncomfortable for me to have to follow in that manner.”

adam rahatsız olmuş!

"...on the rooftop in issue #40, she’s doing martial arts and moving around. It makes sense that if you’re doing martial arts, you’re going to have something that’s going to cover you a little, especially if you’re wearing a skirt."

aman yavrum oturmana kalkmana dikkat et diyor!

"I showed one of those older issues to my mom, and she said, ‘She looks like a hooker.’"

bu kısacık eteği açık göbeği ve türlü dekolteleriyle supergirl'ün tam bir orospuya benzediği konusunda annemle hemfikirdik diyor burda da sevgili çizer.

n'oluyo lan?! yorum yapacak halim kalmadı yahu!